Wees net ass e beschen komesch vum Obbau hier, häss vläit mèi vun der Kierch können weisen, well vum Motiv hier wär se interessant!!

Ce bleu, presque de plomb,
comme coulé dans l'ogive,
sombre dans les arabesques
douces et filigranes.

An hei dann d'Kierch vu baussen, Zora:

Aal Kierch

dass eng schéin Kierch, do géing ech awer nemmen Fotoen man, wann keng Léit dran sin, hehe

Ech konnt dee Moment guer keen anert Bild maachen bzw. méi vun der Kierch weisen, well d'Kierch war voller Leit (Kierchentour).

Op där anerer Säit muss ech zouginn, dass ech de Bildopbau besonnisch spannend fannen: Verflechtung vun enger Abberzuel vu méi oder manner kräftigen Ogiven um Plafong an un der Wand, skelettartig, ënnerstrach vun den no uewe stralende Luuchten, déi all fest um ënnischte Bord vum Bild verankert sinn, a vun där zentraler bloër Fënster am Kontrast zum Ocre- bzw. Sepia-Toun vun de Wänn a vum Plafong.

Sou hat ech di Dikricher Al Kierch nach ni gesinn.

ahsou, daat ass natierlech eng aaner Sach wann Léit do wuaren, dann hued een heinsdo keen Choix, an wanns de se dann vläit am Héichformat probéiert häss, also Foto gefällt mer, net dass de mengs ech willt se schlecht man

Hunn d'Bild nach eng Kéier geschnidden: Um rechte Rand war eng dräieckig an ënne rechts am Eck eng ondéfinéiert ronn Struktur déi mech gestéiert hunn. Di Arkad um rechte Rand huet doduerch missten dru gleewen. Duerfir ass d'Bild awer no rechts zum Chouer hinn lo wäit op.