J'aime beaucoup !
S'il n'y avait pas la boucle d'oreille, on pourrait croire avec le tissus du fauteuil et le radiateur à une photo à une photo beaucoup plus ancienne.
Je me demande si le regard ne serait pas mieux attiré vers le personnage si le journal était un peu moins net, mais bon, c'est une question de réglage, il faudrait voir.
Bravo en tout cas !
Ganz flott Portraitfotografie. Eigentléch hun ech esou "ersonae in situ"- Portrait'ë vill léiwer, wi sophistikéiert Studioopnahmen. Ech stelle mir och fir, eng Kéier Leit esou ze fotograféieren an engem Kontext, wou se séch doheem fillen, mais bis elo hun ech nach net su richteg méch getraut, Leit ze froen, ob se Bereed wieren, do matzemaachen. Alleng well ech jo net weess, ob ech dat dann och gudd färdech bréngen. Fräi nom Motto: Ech gin net an d'Waasser bis ech schwamme kann...
Tout à fait de ton avis Nico. Il m'arrive souvent, en regardant des livres de photos, surtout les plus anciennes, de me demander comment ces photographes en sont arrivés à ce que leurs personnages se laissent ainsi photographier. Certainement que c'est ça aussi l'un des talents de ce grands noms de la photo : le contact humain.
Ma ech haat bis elo och emmer den selwescht Problem, géif sougär Photoen vun Leit maachen, zum Deel déi ech reegelméisseg gesin wéi den Wiert am Pub oder sou. Mee ech hun lo mol ugefaang Kolleegen ze knipsen, fällt mer iegendwéi vill méi einfach opwuel d'Procedure déi selwescht ass - "Kann ech eng Photo maan? Jo, wéi soll ech drankucken? Ma guernet, maach einfach weider waats de amgaang bass ze maachen". Mee ech kucken lo wann ech d'nächst Woch Kaffi kaafen gin froen ech den Typ fir eng Photo, deen ass nawell photogen